میشه یه خواهش ی بکنم؟
همتون بیاین و فک کنین این آخرین روز زندگیمه...بیاین آخرین حرفاتونو بگین...بهش جدی فک کنین ولی چیزی نیست قرار نیست الان بمیرم فقط میخوام بشنومش..
و البته حرفایی ک بعد از مردنم خطاب ب خودم و بقیه میگین
قرار نبود بیام ولی نیاز دارم این حرفا رو بشنوم
لطفا هیچ چیز دیگه ای نگین و کاری ک گفتم بکنین و کامنتای نامربوط به پست جواب داده نمیشه
چه بد چه خوب
چه سخت چه اسون
هرچقدر خسته یا ناامید
عصبی یا اروم
هرجوری که بودی، مرسی که بودی.
خوب بودی، همراهم بودی..
مرسی که تلخی زندگیتو پشت حرفای قشنگت قایم کردی و نذاشتی به بیرون درز پیدا کنه.
مرسی که نوشتی و بهم امید نوشتن دادی.
ممنونم که گاهی منو لایق دونستی تا درداتو برام بگی.
مرسی که بودی، هرچقدم کم
مرسی بابت همش
و متاسفم که دیگه نیستی.
با عشق
ابی کوچولو
تو از چرخ اور ترین موجوداتی بودی که به عمرم دیدم. یه روح بزرگ که توی کالبد کوفتی انسانی‌ش جا نمیشد... شاید واقعا تورو یه روح آبی رنگ سرگردون تصور کردم که بوی گل میده و توی گلخونه ها زندگی میکنه؟ یه ادم که رویاهاش فرا تر از ابرا میره و با قدرتای ماورایی‌ش میتونه از پس هر چیزی بربیاد.
یکی که خدا به دنیام هدیه داده D:
اخرین جمله..؟هرگز فراموشت نمیکنم.
فراموشم نکن.
حیف اونقدری ک باید بشناسمت نشناختمت و زود از جمع همه رفتی و دنیا یکی از خوبا رو از دست داد
و از رفتنت هم ناراحت و خوشحالم
ناراحتی بابت رفتنت و نبودن بین ما
و خوشحال بابت رسیدن ب ازادی و راحت شدن از زندگی کردن ب اجبار
همه یه روزی میرن چ زود و چ دیر
و من ب این معتقدم هرکه زودتر بره خوش ب حالشه:)
صو در اینده نه چندان دور میبینمت و با یه دسته گل ادریسی ب دیدنت میام
امیدوارم اونور جات خوب باشه
کاش میشد واقعا باشم، نه از پشت یه اسکرین کوفتی یا کیبورد لعنتی
کاش میشد با تمام وجود در اغوشت بکشم.
کاش خنده و گریه هاتو از نزدیک میدیدم.
راستش نمیشناسم ولی از پستات وایی خوبی میگرم حس میکنم آدم خیلی خوبی هستی و همه رو درک میکنی بلد نیستم طولانی چیزی بگم و تعریف کنم ولی دقیقا همین حسایی حس که گفتم
عاقبت قلب های مرده ، باز هم مرگ است..ستاره ی آبی
گمان میکردم مرده ها زنده میشوند، درست میگفتی.
سرمستانه خندیدم و چرخیدم، خنثی نگاهی به چشمانم انداختی و باعث توقف و تفکرم در جهانی وارونه شدی. جهانی تاریک اما زیبا.. و آن جهان، وجود تو بود. روح تو، آسمان سیاه شبی پر از ستاره های آبی و ادریسی های سفیدی که عشق را غنچه نمیدهند و بوی نفرت شیرین میدهند..
ستاره ی ادریسی آبی، گمان میکردم تا ابد بالای تیمارستان باغ بهشت به دیوانگی ام چشمک میزنی، ولی حالا..خاموشی.. خاموش تر از یک چراغ راهنما میان خیابان های شلوغ ، خاموش تر از فیلتر سیگاری زیر باران، خاموش تر از هر خاموشی
ای کاش توانایی گریستن برای لبخند های تظاهری که بر لبانت محو میشدند را داشتم، ولی چه فایده وقتی خود روزی به سوی تو باز خواهم گشت ؟
ستاره ی آرزوهایت از دل تاریکی و خلا نیان دستان کوچکت قرار گرفت..میشود فقط یک بار بخندی؟ البته یادم نبود..خاموش ها لبخند نمیزنند.. رویایی بودی دست نیافتنی، پرتقالی بودی بی عطر، قلبی بودی تکه تکه ولی باز هم مرا در آغوش کشیدی...کلمات در وصف زیبایی قلب تاریکت شرمنده میشوند، چگونه واژگان ذهنم را برای توصیفت کنار هم بنشانم تاریک ترین نور؟
-دوست دارت، شکوفه ای که نظاره گر چشمان سرخت بود.
چرا انقد قشنگ بود..
شاید منظور اصلیتو نفهمم ولی برداشتی ک کردم..خیلی قشنگ بود..خیلی!
نه بابا عیبی نداره..مشکلی نیست♡
زمین آینه ای و خار ادریسی و ستاره و شهاب سرخ رو میدونستم..
میچرخم میخندم و میخونم.. شاید مال وال ۵۲ عه؟
هوم
نه ولی میدونم چه بویی میده فیکشنش.
اره شبیهته
برام فرستادیش ولی هنوز وقت نکردم بخونم.
سرم ک خلوت شد میشینم میخونم ب خاطر تو هم ک شده " قول انگشتی. خخ
تیریخدا.. چطو دلت میایه ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ ಥ‿ಥ
والا هیچی اندازه اینکه بم بگن هاتی عذابم نمیده:/ بچه هامم کرم دارن هی میگن ننه ی هات
خو زرمار
ایش
من کیوت نمیشم به کی قسم بخورم :|
دوست مجازیمو دیدم کاملا فی البداهه باهاش حرف زدم بعد میگ چقد کیوتی
خو چ کنم =-=
هعی
کنجکاوم منم این سوالو از فالوورام بپرسم..عیبی نداره؟
Can I See Your Smile?... One More Time;Smile
عام فکر کنم بتونم خودمو خواننده خاموش وبلاگت معرفی کنم؛
ولی من آلبام ، و آره همینو دارم که درباره خودم بگم!
+ENTJ هم هستم ، همچنین یک عدد دانش آموخته لایت اکادمیا با دارک‌ترین افکار------ و دختر کریسهوعم^^
اینارو باید وقتی میگفتم که ازم می‌پرسیدی .... ولی چون نیستم دیگه الان میگم، نو پرابلم؟
