در آخرین نفس های شب غرق میشدم
دستی ساکت درد هایم را نوازش میکرد
لحظه ای خودم مردم
ثانیه ای
و بعد نفس های مسمومم را
به خوابِ بیداری هدیه دادم
شمعی کنج روحم روشن بود
انگار کسی برای مرگم عزاداری میکرد
واپسین دقایقی بود که خود را زندگی میکردم
ترک های لبخند را حس میکردم
که عمیق تر میشوند
و حجم دلتنگی که در آغوشم میگیرد
شباهنگ ناگهان فریاد زد
من از خواب پریدم
بوسه ای شبح وار مرا درهم درید
*-*
به خواب بیداری هدیه دادم
بوسه ای شب وار مرا درهم درید
واو خ زیباس
خواهش
بد خواب شدم (جرر ن ک همیشه خوابم )
اوه تو چرا ؟(😂)
انی چی الان رفتی لالا ؟:/
شب توام بخیر :)
هوم میدونستم
خخ اوکی
پس بوس بهت و شبت پاستیلی اومایی♡
نمیدونم
عجیبه که حس کردم شبیه شعرای من نوشتی ( منظورم کپی نیست ، احساسه)
یه طوری که انگار کلمات خودشون روی صفحه میرقصن و تو با تفکراتت بهشون نظم میدی
دستی ساکت دردهایم را نوازش میکرد
نمیدونم منظورت از نوازش درد جون دادن ب اونه یا اروم کردنش...اما من اروم کردنش میگیرمش و دلم میخواد بگم:
"و روزی که ان دست دیگر بر روی زخم هایش بوسه ای به جا نسپارد، هرانچه بود و نبود در لحظه ای ساکت شد، و پس از ان، زخم ها سرباز کردند و ناله ی تمنا وارانه ی درد گوش های دخترک را ازرد"
چرا چرت و پرت شد 😐😂
خب...حرفم این بود ک اون دست درد رو اروم میکرده تا از اون فرد دور باشه و وقتی دسته بی حرکت میشه یا فاعل میمیره درد شروع ب ناله میکنه و میره سمت دختره تا توسط اون اروم شه
امیدوارم رسونده باشمش جرر
