در تاریک ترین گوشه های وهم

و در شب های کبودی که 

هوای شهر را 

با سکوت خود مسموم کرده‌است

به تنهایی خود فکر میکنم

تنهایی ای که آرزویم بود

نفس هایم را می شمارم 

قدم هایم را

تپش های قلبم را

و در صدای شباهنگ غرق میشوم 

هرگز آرزوی شب های پر ستاره را نداشتم

من به نور چراغ های شهر راضی بودم

و ماهی که گاهی در آسمان طلوع میکرد

سکوتی که در آن غرق شده ام 

زیباترین سمفونی من است

و شب هایی که شاید برای من هرگز صبح نشوند 

 

دانلود موریک