یه برگه ی زردو

زمستون گندو 

ی جمع قشنگو 

غم ۸ صبحو 

عربی چو دردو 

یه دنیا کتاب و

رو سینم گذاشتی

جهانی چو رودو (رودگلی)

یه دریا حضورو 

یه سیلیه تیزو

یه گند عظیمو 

یه مغز مریضو 

یه باد غلیظو (استعاره از گوز)

یه برگه سوالو رو سینم گذاشتی...

😐😂

 

 دنیا همه رید و کل دنیا همه رید

ریننده ترین بر این همه عن تو نرین

 

 به زور درس و مدرسه گاو بشر نمیشود

                            بدون درس و امتحان مرگ ثمر نمیشود

 

مهلت امتحان گذشت 

                   برگه ی ما به عن نشست

 

 رود شدم کود شدم تمام مشروط شدم از خونه مطرود شدم 

پاس کنی یا نکنی مرده نفس نمیشود😐

 

 یار من از دست منه عن گشته عن

گر نسازد او دگر باره برینم بر سرش

*برای معلمای عزیز

 

لباس فاضلاب است فرم مدرسه

       چو گندی به کام است فرم مدرسه

 

 آمدی عن گشت کارنامه ننه حالا چرا

      گشتی چون دردم به باسن یا خدا حالا چرا

 

 ای که گوز گشتی بر روانم ای عزیز ( کنکور)

ای که چون دردی به درمانم مریض

 

 عن به روان من چرا میل سفر نمیکند...

 

 ننویسم برگه را تا رو کنم کون کرده را

نشوم عنسرده تا وا نشود این خیره سر

 

 مشو چون مغز منه کور درِ کنکور من

مشو ای یار چو گوز گران بر لب امروز من

😂

 

 دست در شلوار ماست تا معلم با ماست

                       گر بکارت خواهی باید بکارت بکنی

 

 سیلیه گران بود کنکور بر جوانان چه سود

جوانیم و سوراخ گشادم خوش است

 

 دوش دیدم بنده را تستی بدست

لول میکرد و به سوراخ جهانم میکرد😂😂😂😂😂😂

پ.ن بنده فامیلی ی معلم زبانه ک ما رو با تست کرد

 

 نشود فاش کسی عن به چشم من و توست 

                تا اشارات وسط کام رسان من و توست🔥

 

 گر هوای کوچ باشد در سرم / درس را من خود بگیرم بر عنم ಥ_ಥ

 

 

 هر چه میخواهی گو بر شعر من/ هر چه می یابی تو در کوچه ا‌م

 

 گر تو میخواهی برینی بر سرم/شعر نگو ای یار شیرین در برم

 

 

 من کهیرم گشته چون دردی گران/ او صدایش در دلم عرعر کنان

بنده چون عرعر کند در قلب من/ قلب را باید بکرد شورت جهان

 

 گر بخواهم رمز برداری کنم/گپ را پوررررن هاب میکنم

 

 

او مرا خواهد نمود گر ننویسم؟ این دومین بار است اما چه گویم که جزوه هایی نوشته دارم اما همه تایپ گردیده

 

 من همی ننویسم چیزی که او خواهد ز من...بنده چون خود طوماری داشته درس را از آن می آموزم

 

شرم چیست ای یار مه سیمای من؟ 

 ما که اینگونه سخن ها نداریم با یکدیگر...خجل مشو که قلب کوچکم درد می آید